Quam fastus, quam pompa levis, quam gloria mundi
Sit brevis, et fragilis humana potentia quam sit,
Collige ab exemplo qui transis, perlege, disce,
In speculo speculare meo lachrimabile carmen,
Qui sim, qui fuerim dicet, qui marmore claudor.
Sanguine clarus eram, Vicecomes stirpe, Joannes
Praesul enim, pastorque fui; baculumque tenebat
Nomine, nullus opes possedit latius orbe.
Dextera Pastoris, gladiumque sinistra gerebat
Felicis Domini; magnusque, potensque tyrannus
Ipse fui vivens: metuerunt nomina nostra
Aethera, terra, mare; suberant urbesque potentes
Imperio tituloque meo: mihi Mediolani
Urbs subiecta fuit, Laudense solum, Placentia grata,
Aurea Parma, bona Bononia, pulchra Cremona,
Bergoma magna satis lapidosis montibus arcta,
Brixia magnipotens, Bobiensis terra, tribusque
Eximiis dotata donis Derthona vocata,

Cumarum tellus, Novaque Alexandria pinguis,
Et Vercellarum tellus, atque Novaria et Alba.
Ast quoque cum castris Pedemontis iura subibant,
Januaque, ab antiquo quondam jam condita Jano
Dicitur, et vasti narratur Janua mundi.
Et Savonensis urbs, et loca plurima quae nunc
Diffìcile est narrare mihi, mea iura subibant,
Tuscia tota meum metuebat languida nomen:
Per me obsessa fuit populo Florentia piena,
Bellaque sustinuit tellus Perusina superba,
Et Pisae et Senae timidum reverenter honorem
Praestabant; me metuebat Marchia tota.
Italie partes omnes metuere Johannem.
Nunc me petra tenet, saxoque includor in isto,
Et lacerant vermes laniant mihi denique corpus.
Quid mihi divitiae, quid lata palatia prosunt,
Qum mihi sufficiat quod parvo marmore claudat
+ Et clausi diem meum MCCCLIV die V Octobris.